Komunitate biziak

Joan den ostiralean ikasketa eta praktika komunitateko 4. saioa egin genuen. Baina Gi2030n jada urte batzuk daramatzagu gizarte-eraldaketarako markoak esploratzen. Oinarri sinple batetik abiatzen gara: aldaketa galderekin hasten da, eta galdera horiek elkarrekin entzuteko sortzen ditugun espazioekin.

2020ko uztailean, ziurgabetasun globalaren erdian, gure lehen topaketa antolatu genuen Donostiako Impact Hub-en eta Gipuzkoako campusean, Global Forum “From Ego to Eco” (Presencing Institute-k sustatua) ekitaldiarekin batera. Bertan, profil eta proiektu oso anitzak bildu ginen, eta bi egiaztapen nagusi egin genituen. Alde batetik, pandemiak agerian utzi zuen gure elkarrekiko mendekotasuna eta ahultasunak. Bestetik, eraldaketarako borondatea eta erresilientzia sumatu genituen, baldin eta beharrezko baldintzak sortzen jakiten badugu. Horretarako gerturatu ginen Teoría U-ra, Otto Scharmer eta bere lantaldeak Presencing Institute-n garatutako metodologia-esparrura.

U-bidaia: entzunetik ekintzara

Ordutik hona, proposatzen dugun ibilbidea U baten formarekin irudikatzen dugu, eta Gi2030ko testuingurura ekarrita, bost fase hauetan antolatzen da:

1️⃣ Ko-hasiera: Konfiantza sortu eta motibazioak partekatzen ditugu, harreman-eremu partekatua irekiz.

2️⃣ Beste eredu batzuk esploratu: Kanpoko adibide eta inspirazioak bilatzen ditugu gure aukerak zabaltzeko.

3️⃣ Gure ikuspegia argitu: Ikasitakoa integratzen dugu eta gure balio eta testuinguruekin koherentea den ikuspegi propioa osatzen hasten gara.

4️⃣ Prototipoa lurreratu: Ideiak forma hartzen hasten dira. Hau da zatirik zorrotzenetako bat; baliabideen murrizketek, agenden presioek eta erresistentziek hasierako inspirazioa tentsionatzen dute.

5️⃣ Etorkizuna planifikatu: Lehen prototipoak konpromiso, aliantza eta egitura esperimentaletan finkatzen hasten dira, gero garatzeko aukera emanez.

2020ko topaketan, Nice Lazpitak —Gasteizko Udala eta beste erakunde handi batzuk Teoría U-rekin lantzen ibilitakoak— ohartarazi zigun benetako erronka laugarren fasean hasten dela: prototipoak konkretatzen direnean eta bidea "maldan gora" bihurtzen denean.

Une horretan, taldeak ideien eremu erosoa utzi eta erabaki zehatzak hartu behar izaten ditu: nondik hasi? Ze arrisku hartu? Nola kudeatu oraindik ezezaguna dena? Beldurrak, zalantzak eta erritmo desberdinak agertzen dira.

Horregatik da hain garrantzitsua aurreko faseetan sortutako konfiantza-sareari eustea. Helburua ez da plan perfektu bat edukitzea; gakoa da lehen formak agertzen uztea, lehen prototipoa akastuna izango dela onartuz. Ausardia behar da lokatzan sartzeko, apaltasuna ikasten jarraitzeko, eta esperimentatzeko prestutasuna mantentzeko. Hemen egiten dute benetako diferentzia entzute sakonak, elkarrekiko laguntzak eta saiatzeko lizentziak.