Gipuzkoa irudikatuz

Makina horiek inplizituki (edo ez hainbeste) sare-sozialak izatera bultzatzen gaituzte eta hortaz, guztiz ezezaguna zaigun mundu birtualean txertatzen dugu gure izatearen zati bat. Mundu errealetik sortutako errealitate utopiko bat eraikitzen dugu. Halere, nahiz eta gure bizi osoa bertan proiektatua ez dagoela jakin, bi munduen arteko muga oso lausoa bihurtzen da eta ondorioz, gure bizipenak gainerakoenekin erkatzeko joera inkontzientea barneratzen dugu. Egoera horren aurrean, bizi proiektuak ideial faltsu eta ia eskuraezin batzuetan ezartzen ditugu eta gizartea, bai kolektiboki eta baita indibidualki ere, atsekabe eta asegabetasun sentimenduen preso bizi da.

Horregatik, berrikuntza horiek gizarte modernoen aurrerabidea suposatu duten arren, iruditzen zait gizakiari haren izaeraren gainbeherara kondenatu diotela. Martha C. Nussbaumek berebizikotzat hartzen dituen gaitasunak aintzat harturik, arrazoi praktikoa eta afiliazioa, teknologia berriek, neurri batean, horiek kolokan jarri ditzaketela esango nuke. Beraz, gaitasun horiek “desabantaila korrosibo” bilakatu ez daitezen, teknologiaren alde onen zein txarren gaineko kontzientziazioa sustatu behar da, gazteengandik hasita helduetaraino. Honela, gaur egun aurkitzen ditugun gaixotasun mental ugariren, besteak beste presio sozialak eragindako antsietatearen, sorburuarekin akabatu dezakegula esatera ausartuko nintzateke.